بست نوحه

حسینم‌ای بی سر، حسین عریان پیکر
تو را تشنه کشتند، بمیرم‌ای مادر
دوید و دویدم برید و بریدم
سرت را سر نیزه دیدم
قَتَلوکَ بُنَیَّ ذَبَحوکَ بُنَیَّ
مَنَعوکَ بُنَیَّ، واویلا
یاحسین یابن زهرا ثارالله
****

 

خودم دیدم بگذاشت، به روی سینه پا
خودم دیدم قاتل، گرفته مویت را
به یک کهنه خنجر برید از تنت سر
بمیرم برای تو مادر
در کفش کهنه خنجر ضربه می‌زد به حنجر
شد گلو خون سراسر، واویلا
یاحسین یابن زهرا ثارالله
***

 

در آن گودال خون، دلم را آزردند
تنت خونین ماند و، سرت را می‌بُردند
تنت پاره پاره و من در نظاره
ز. ره می‌رسید ده سواره
پیکرت زیر پا بود آسمان در عزا بود
خواهرت در نوا بود، واویلا
یاحسین یابن زهرا ثارالله